Γαμωτο δεν εχει χορδές. Η θάλασσα ακουγόταν απο πίσω τους και το τσιγάρο γύριζε. Η στιγμή δεν ήταν μοναδική και η ατμόσφαιρα σίγουρα δεν ήταν ειδυλλιακή. Η κιθάρα ήταν σακατεμενη με δυο 2 χορδές λιγότερες. Καθόταν και σκεφτόταν δίχως ειρμο. Οι μεγάλες σκέψεις του έλειπαν . Ποτε θα φτάσουμε εκεί ρώτησε ; Τι; Και μετα έπεσε πάλι η ησυχία . Δεν ήξερε το τι αλλα κατι του έλειπε. Ισως να περίμενε κατι διαφορετικό απο τον εαυτό του ή απο το τσιγάρο, δεν ήξερε ακριβώς , ήθελε να νιώσει αυτο που έβλεπε στα ματιά των άλλων , έμοιαζαν σαν να ήταν εκεί που ήθελαν , ολοκληρωμένοι· δεν το γνώριζε απλως αυτο έβλεπε . Έβαλε τη ζακέτα του, είχε βάλει λίγο ψύχρα, αλλα αυτός ένιωθε οικεία, περισσότερο απο οτι στο σαλόνι του σπιτιού του. Δεν άκουγε τιποτα πλέον , τα είχε καταλάβει όλα , μπορεί ακόμη και να είχε φτάσει, αλλα οχι , το καταλάβαινε , απλως ισως και να βγάζανε νόημα . Είχε αλλάξει τιποτα ομως ; Μάλλον οχι, έβλεπε τα κυμματα να σπάνε και αναρωτιοταν αν εκείνα ήξεραν κατι παραπάνω. Πήγαιναν εκεί που έπρεπε , δεν βιάζονταν, σα να ήξεραν απο παντα που πήγαιναν. Γέμιζαν την παραλία οπως ακριβώς έπρεπε και ο ήχος τους γέμιζε τέλεια τις παυσεις της συζήτησης. Δεν παρακολουθούσε τι έλεγαν οι υπόλοιποι , μονο τα κυμματα. Είχε ηρεμήσει , συνέχισε να σκέφτεται, τις μεγαλύτερες σκέψεις τις είχε όταν δεν έπρεπε ή όταν δεν ήθελε , αν και δεν εχει ιδιαίτερη διαφορά. Έπιασε ξανά την κιθάρα, δεν μπορούσε να παίξει τιποτα , γιατι δεν ήξερε να παιζει. Την έδωσε στον μονο που ήξερε , και παρότι έλειπαν οι 2 χορδές έπαιξε κατι που του έμοιαζε υπέροχο. Περνούσε οπως ήθελε κι όλα έμοιαζαν οπως έπρεπε , χωρίς ευθύνες , χωρίς ανάγκες , χωρίς χρήματα. Άρχιζε να βγαίνει ο ήλιος , τον ξύπνησε , το κεφάλι του ήταν χάλια. Δεν ήξερε αν έφταιγε το χόρτο ή το ποτό , αλλα κατι τον είχε χαλάσει . Οι υπόλοιποι είχαν φύγει, άρχιζε να περπατάει , δεν ήξερε που πήγαινε ακριβώς αλλα δεν τον ενδιέφερε και ιδιαίτερα. Άρχισε να σκέφτεται την προηγούμενη νύχτα . Δεν θυμόταν σχεδόν τιποτα εκτός απο συναισθήματα , το μονο που πραγματικα τον ενδιέφερε , και την κιθάρα, πολυ τον είχε επηρεάσει η κιθάρα ... Σαμπως δεν ειναστε όλοι χαλασμένες κιθάρες που ψάχνουμε κάποιον που να μας πεισει οτι δεν είμαστε για πέταμα ;
Aπο καποιον συμπαθητικο τυπο