Θα ήθελα να σας τραβήξω την καρέκλα, σαν φάρσα και να βρεθείτε κάτω απο την ουτοπική σας σοφία.Αλήθεια.Θα ήθελα να ηχογραφήσω τα λόγια σας.Σαν κιμωλία στον πίνακα.Τόσο ενοχλητικά με μια δόση απάθειας που με κάνει να αναρωτιέμαι αν αξίζει τελικά να σας περιφρονώ.Θα ήθελα να σας αποσυνδέσω βιαία ένα βράδυ απο την παραδοσιακή σας ηθική που την βυζαίνετε καιρό τώρα.Πρέπει να δείτε ποσο ευαίσθητοι γίνεστε όταν μιλάω για οιδιπόδειο σύμπλεγμα.Άρρωστο.Θα ήθελα να φωτογραφίσω τη μίζερη αντανάκλαση σας, τόσο νέα που χρειάζεται λίφτινγκ.Θα ήθελα να σας προσβάλλω όταν δήθεν παραληρείτε απο χαρά και έξαψη για φιλανθρωπία ,την στιγμή που ο κομφορμισμός μπερδεύεται με το ονοματεπώνυμο σας.Και ύστερα να σας απομυθοποιήσω μεγάλοι κληρονόμοι της λογικής και να φωτίσω το περίγραμμα του παραλογισμού σας.Να είμαι εκείνη που θα σας ανακοινώσω οτι η ελευθερία σας παίρνει αναστολή κάθε φορά που επαληθεύεται την ανικανότητά σας για αλλαγή.Και όταν θα μιλάτε για αγάπη, φιλία και ειλικρίνεια να σας υπενθυμίζω οτι εκεί βρίσκεται το μεγαλείο του ρίσκου.Εις το επανιδείν.