Ακου πήγα σε εκείνα τα μέρη που ταιριάζουν σε εμάς τους ανθρώπους,εκείνα που δεν έχουν ηχώ μονάχα εξασθενημένες φωνητικές χορδές,νευριασμένα κορμιά,μεθυσμένα βλέμματα,παρεξηγημένες ερωτικές συναναστροφές,αδιάφορους παλμούς και προφυλακτικά.Υστερά σε εκείνο το παρτυ μιας φίλης φίλων ντύθηκα ευδιάθετη για αλκόολ και συμπάθεια.Θα με πέτυχες βέβαια και στη πορεία, πόσο μαλάκας ακούγεσαι όταν νομίζεις οτι ο φεμινισμός διαγράφεται καλύτερα στο γυμνό στήθος.Και από όλα αυτά, άκου, το μόνο που ήθελα ήταν να νιώσω λίγο μελαγχολική μωρέ ξέρεις να χάσω κάτι αγαπημένο και ύστερα απώλεια , αυτιμωρία και αυτοκατηγορία.Ετσι έχω δεί να αυτοκτονούν οι άνθρωποι.Αλλα και συ ρε παιδί τόσο συμπαθητικός τόσο ειρηνικός δεν θα ταίριαζες σε αυτοκτονία, δεν θα ταίριαζες σε εξέγερση.