Οι μοναχικοί άνθρωποι δεν έχουν γνωρίσει την μοναξιά ή την έχουν αισθανθεί για αυτό επιλέγουν να είναι μόνοι.Η μοναξιά φίλε μου είναι ο καλύτερος καλεσμένος στο πάρτυ, ο μοναξιά είναι οι δέκα φίλοι φίλων σε ένα μαγαζί γεμάτο κόσμο, η μοναξιά είναι ο έρωτας, η μοναξία είναι η οικογένεια που έχεις ή η οικογένεια που θα κάνεις.Αυτό είναι η μοναξιά.O άνθρωπος που νιώθει μοναξιά δεν μπορεί να επινοήσει την δική του δραστηριότητα, δεν μπορεί να γίνει παραγωγικός και να αναπτύξει τις δικές του δυνάμεις για αυτο έχει προσλάβει τσαρλατάνους και νταντάδες.Ο άνθρωπος που νιώθει μοναξιά προτιμά να αφιερώνεται σε εναν σύντροφο που δεν του είναι επαρκής γιατί δεν θέλει να νιώσει το αίσθημα της βαθίας απομόνωσης,αυτό που δεν γνωρίζει είναι οτι ήδη βρίσκεται εκεί.Ο άνθρωπος που νιώθει μοναξία είναι εκείνος που μετατρέπει το παιδί του σε άλογο κούρσας για να φτάσει σε στόχους που ούτε αυτός ούτε το δύσμοιρο παιδί έχει κατανοήσει.Ο μοναχικός άνθρωπος απο την άλλη ζεί μια ανεξάρτητη εσωτερική ζωή, έχει σκοτώσει τα κατάλοιπα της παιδικής του ηλικίας, έχει εγκαταλείψει την επιθυμία να ανταγωνίζεται και έχει κατανοήσει όσο μπορεί την ανούσια ανάγκη του να επιβάλλεται.Πλησιάζοντας την εσωτερική πληρότητα πια βλέπει τον κόσμο να ζωντανεύει και τις σκέψεις του να αποκτούν χαρακτήρα.Ο κόσμος του δεν είναι άδειος για αυτό και δεν χρειάζεται εξωτερικές φωνές για να τον ζεστάνουν.